Kağıthane Bayan Masör

Kağıthane Bayan MasörUnuttun mu, bir kere eve dokunmuÅŸtun?» Jem bana öfkeyle baktı. Gık diyemedi. Kaldırımdan aÅŸağı koÅŸtu. Kapıda biraz durdu, sonra da içeri dalıp lastiÄŸi aldı. «gördün mü?» dedi. «Ne kadar kolaymış! Scout kimi zaman çok ‘kız’ benzer biçimde davranıyorsun. Bu da yıkım oluyor.» Ä°ÅŸin içinde onun bildiÄŸinden fazlası vardı fakat ona anlatmaya karar verdim. Calpurnia ön kapıda belirip seslendi: «Limonata! Diri diri kavrulmadan o güneÅŸin altından çekilin.» KuÅŸluk vakitı limonata yaz geleneklerimizdendi. Calpurnia veranda’ya bir sürahi ile üç bardak bıraktı ve iÅŸinin başına döndü. Jem’i kızdırmış olmam önemini yitirmiÅŸti. Limonata onu kendine getirirdi nasılsa. Jem ikinci bardağını dikti ve elini başına koydu. «Ne oynayacağımızı buldum. Yepyeni, deÄŸiÅŸik bir ÅŸey!» «Ne?» dedi Dill. «Boo Radley!» «Boo Radley mi? Nasıl?» Jem, «Scout, sen kadın Radley olacaksın…» «Pışşk! Dünyada olmam!» «Niye ki?» dedi Dill: «Korkuyor musun hâlâ?» «bizler uyurken o sokakta gezebiliyor…» dedim. Jem tısladı: «Ne yaptığımızı nereden bilecek. Orada olduÄŸuna inanmıyorum bile. Seneler önce ölmüş olmalı. Bacaya tıkmışlardır…» «Jem, senle ben oynarız. Bakalım

Kağıthane Bayan Masör

Scout korkacak mı?» Boo Radley’in o evde olduğundan emindim, ama kanıtlayamazdım. Sıcak Nefesler’e filan inanmakla suçlanacağıma çenemi tutmayı yeğledim. Jem rolleri dağıttı. Ben kadın Radley’dim ve yapacağım tek iş veranda’yı süpürmekti. Dill yaşlı Radley’di. O da kaldırımda beş aşağı beş yukarı gezinip Jem mevzuştuğunda öksürecekti. Jem de, organik olarak Boo’ydu. Ön basamaklardan inip acaip sesler çıkarıyordu. Yaz ilerledikçe uyunumuz da gelişti. Cilalandı, parladı. Konuşmalar eklendi ve kurgusunu sağlamlaştırıldı. Her gün değişen minicik bir oyuna dönüştü. Dill bir şeytandı. Her görevin üstesinden geliyordu. Uzun boylu görünmesi gerekiyorsa uzun oluyordu. En kötü rolü bile iyiydi. Vehamet rollerini çok iyi beceriyordu. Ben oyunlardaki hanımefendilerı üstleniyordum isteksizce. Hiçbiri Tarzan kadar eğlenceli değildi. Jem’in Boo’nun yaşamadığına ilişkin güvencesi, gündüz Calpurnia’nın gece de Atticus’un varlığı, korkumuzu bastıramadı. Hep korka korka oynadık. Jem doğuştan kahramandı. Dedikodulardan ve mahalle efsanelerinden oluşan kederli bir oyundu bu. Kadın Radley Bay Radley’le evlenene ve tüm servetini yitirene dek çok güzel bir kadındı. Sonraları dişlerini, saçını ve sağ işaret parmağını da yitiriyordu. (